|
Вы слышали дождя мелодию? Вы слышали дождя мелодию? Под нее пернатые танцуют, Их купанье такое эфирное, Они свое обмывание празднуют.
Для них бесконечность сини, Те истоки чисто-пречистые, Безграничность - птичья стихия, Поцелуй на клюве божественный.
Парят они, словно плавают В лоне пасмурном океана, Укрываются в голубом, ныряют, Купанье это, иль игра шальная?
Танцуют самозабвенно так, Крылья мокрые простирают, Машут ими, летают кругами, Их танец просто сводит с ума!
Видали вы такое безумствие? Грудью облака рассекают, Свобода - их удовольствие! Дождь и пиршество в небесах!
Как таянье весны - тоска моя рекой Как таянье весны - тоска моя рекой, Дорогу потеряла и бежит далеко, Куда держит путь она, так петляя? Как таянье весны - тоска моя рекой.
Дух какой-то есть, что ее отвлек, Какой-то там порыв отрыл воспоминанья. Себя превзошла. Что с ней, с сумасшедшей? Как таянье весны - тоска моя рекой.
Она так разлилась, и русло ей не то, Не остановить ее. Что в голову взбрело? Не видит ничего в пути - ни гор, ни дол, Как таянье весны - тоска моя рекой.
Как я ни укоряю, не слушает меня, Ушла на глубину, течет себе, течет. Что мне еще сказать этой сумасбродной? Как таянье весны - тоска моя рекой.
Пойти мне, что-ли, с ней, увижу хоть, куда? Длинна-ль дорога, нет? Как бы не потерялась! Нащупала слабинку, с душой моей играет. Как таянье весны - тоска моя рекой.
Затрепетала легонько заря Затрепетала легонько заря, Покров свой темный ночь убрала, Спросонья приоткрыв глаза Свой лучик солнце показало.
Скала, что за ночь так озябла, Подставила свой бок под лучик, Ущелье утонуло в красках, Как яхонты на них роса блестит .
Теплый пар принес запахи весны, Проснулась уже ото сна мать-земля, Закружился вверх из дымоходов дым, Село давно принялось за свои дела.
Блеяньем овечек полнились луга, Дорога на пастбище вела вверх к горам, Обычной тропою бежала отара, Как душе приятна эта утра рань!
Перевод Софии Петросян |
|
Լսե՞լ եք մեղեդին անձրևի Լսե՞լ եք մեղեդին անձրևի. Հավքերն են պարում նրա տակ, Եթերային է լոգանքը նրանց, Մաքրաջրվելը` մե՜ծ խրախճանք:
Նրանցը անծի՜րն է կապույտի, Ակունքներն այն մաքրամաքուր, Անհունն Է տարերքը հավքի, Կտցին մի՜շտ երկնաշաղ համբույր:
Ճախրո՜ւմ են, ասես լողում, Օվկիանի ծոցում թխպաշաղ, Շղարշվո՜ւմ սուզվո՜ւմ են մովում, Լոգա՞նք է այն, թե՞ մի խենթ խաղ:
Պարում են ինքնամոռաց, Անձրևացող թևիկներով թաց, Թևածո՜ւմ, պտույտներ տալիս, Խելացնո՜ր է պարը նրանց:
Տեսե՞լ եք նման խենթ ճախրանք, Ամպերն են կրծքով ճեղքում, Ազատության հրա՜շք մի վայելք. Անձրև է, խրախճա՜նք երկնքում...
Գարնան հալոցքի պես՝ կարոտս մի առու Գարնան հալոցքի պես՝ կարոտս մի առու, Իր ճամփան մոլորել՝ վա՜զ է տալիս հեռու, Ո՞ւր է ուզում գնալ այսպես ոլո՜ր - մոլո՜ր, Գարնան հալոցքի պես՝ կարոտս մի առու:
Ինչ - որ մի բույր կա, որ իր մտքերն է շեղել, Ինչ - որ մի հևք կա, որ հին հուշերն է պեղել, Ինքն իրենից անցել, խևն ի՞նչ է իմացել. Գարնան հալոցքի պես՝ կարոտս մի առու:
Այնքա՜ն է հորդացել, քանդում է հունը հին, Էլ դեմն առնել չկա, ի՞նչ է փչել խելքին, Չի էլ նայում՝ ճամփին սար է, ձոր է, քար է, Գարնան հալոցքի պես՝ կարոտս մի առու:
Ինչքա՜ն կշտամբում եմ, խորհուրդս չի լսում, Ընկել խորունկ հունը՝ հոսո՜ւմ է ու հոսո՜ւմ, Էլ ի՞նչ ասեմ սրան, թե որ խենթից խենթ է՝ Գարնան հալոցքի պես՝ կարոտս մի առու:
Ընկնեմ հետը գնամ, տեսնեմ ո՞ւր կտանի, Ճամփան երկա՞ր է, կա՞րճ. հանկարծ չմոլորվի, Իմ թույլ տեղը գտել՝ հոգուս հետ է խաղում, Գարնան հալոցքի պես՝ կարոտս մի առու:
Լուսաբացը մի թեթև՜ սրսփաց Լուսաբացը մի թեթև՜ սրսփաց, Վեր առավ գիշերն իր մթնաքողը, Դեռ քնաթաթախ` իր աչքը բացեց, Լանջին դողդողաց արևի շողը:
Ժայռը` գիշերվա սարսուռը ուսին, Էն շողին տվեց իր մրսած կողը, Ձորը թաթախվեց գունե՜ղ նարոտով, Վրան հակինթ էր առտվան ցողը:
Մի տա՜ք գոլորշի գարնան շունչ բերեց, Քնից զարթնել էր արդեն մայր հողը, Երդիկներից վեր ծուխը ոլորվեց, Վաղու՜ց իր բան ու գործին էր գյուղը:
Արոտի ճամփան սարնիվեր կելներ, Իր հետքին սովոր` կվազեր հոտը, Հանդը լցվել էր գառան մայունով, Էն ի՜նչ անուշ էր լույս առավոտը: |
|
Анаит Тигранян (1949) Անահիտ Տիգրանյան Анаит Тигранян родилась в селе Гетап Артикского района (Ширак). Окончила Кироваканский педагогический институт (армянский язык и литература). Писать начала в 1999 году, в возрасте 50 лет. Печаталась в ряде газет, журналах, и ежегодниках. В 2015 году вышла в свет её первый сборник стихотворений “Семиколор синего дождя”. |
|
Translations from Armenian Թարգմանություններ Հայերենից
|
|
Poetic Translations Into And From Armenian Բանաստեղծական Թարգմանություններ Հայերեն և Հայերենից |
