|
ՎԵՐՋԻՆ ՀԱՆԴԻՊՄԱՆ ԵՐԳԸ Կուրծքս սառչում էր – այնքա՜ն անճարակ, Բայց քայլերս առույգ ու թեթեւ էին։ Աջ ձեռքիս վրա քաշեցի արագ Ձախ ձեռքից հանած ձեռնոցս կրկին։
Աստիճանները շատ են – ինձ թվաց, Բայց երեքն էին – հիշում էի ես: Շշուկը աշնան թխկիներից թաց Շշնջաց. «Ինձ հետ դու էլ կմեռնե՞ս:
Խաբված եմ ես իմ ունայն, տրտմալի Ճակատագրից՝ չար, փոփոխամետ»։ Պատասխանեցի. «Ախ, իմ սիրելի, Ես էլ եմ խաբված։ Կմեռնեմ քեզ հետ»:
Վերջին հանդիպման երգն է վեր հառնում․․․ Նայեցի տանը - պարուրված մթով։ Ննջասենյակում մի մոմ էր վառվում Այնքա՜ն անտարբեր դեղին կրակով։ Թարգմանությունը Մուշեղ Բադալյանի
* * * Անգործս, ահա, այստեղ եկա, Մե՛կ է՝ ձանձրույթին որտեղ տրվել: Աղացն է ննջում թմբի վրա: Աստ կարելի է երկար լռել:
Գայլուկի թառամ, չոր թփերին Այնպես թեթև է մեղուն թևում, Ճչում-կանչում եմ ջրահարսին, Իսկ նա մեռել է, չի երևում:
Տղմուտների մեջ էն ժանգագույն Լայնարձակ լիճն է դարձել ծանծաղ, Դողդոջ կատարին կաղամախու Նորալուսնի շողն է ցոլարձակ:
Ողջը նորովի եմ նկատում: Խոնավ բուրում է կաղամախին: Լռում եմ, լռում ու պատրաստվում Դարձյալ մասնիկը դառնալ հողի: Թարգմանությունը Նաիրա Սիմոնյանի
* * * Դուռս կիսաբաց է, Բուրում է լորին թաց... Սեղանին ձեռնոց է Ու մտրակ մոռացված:
Լամպի լույս դեղնածիր... Շրշյուններ են հասնում: Ինչու՞ դու գնացիր, Բնավ չեմ հասկանում...
Վաղը պարզ ու զվարթ Օր կբացվի կրկին: Գեղեցիկ է կյանքն, արդ, Խոհեմ եղիր, սիրտ իմ:
Զարկում ես խուլ, կամաց – Դու հոգնել ես կարգին... Գիտե՞ս, կարդացել եմ, Որ անմահ է հոգին: Թարգմանությունը Մուշեղ Բադալյանի
* * * ...Ուզում ես պատմե՞մ ինչպես պատահեց – Ճաշասենյակում երեքը զարկեց, Բազրիքից բռնած, հրաժեշտ տալով, Կինը խոսում էր կարծես հեգելով. «Այդ բոլորն... Օ ոչ, ես մոռացել եմ, Ես սիրում եմ ձեզ, ես ձեզ սիրել եմ Դեռևս… այնպե՜ ս» – «Իսկապե՞ս»… Թարգմանությունը Մուշեղ Բադալյանի
ՄՈՒՍԱՆ Երբ ես նրան եմ գիշերն սպասում, Թվում է կյանքս կախված է թելից. Ի՞նչ ազատություն, ի՞նչ փառք, ի՞նչ հուզում, Երբ նա է հյուրս՝ սրինգը ձեռին…
Մտնում է ահա, քողը ետ քաշում Ու սևեռում է աչքերը վրաս: - Դանթեին դու՞ ես “ԴԺՈԽՔ”-ը հուշել, Հարցնում եմ նրան: Ասում է, - Ե'ս: Թարգմանությունը Ս.Մալխասյանի
* * * Երազ ու միտք մի կողմ թողած՝ ես էլի, Ինչպես ոչ ոք՝ ձմռան գալուն եմ մնում, Դու խոստացար, որ անձրևներ չեն լինի, Մինչդեռ անվերջ անձրևում է, անձրևում... Պատուհանից դուրս եմ նայում ապշած ես, Արթու՞ն եմ, թե՞ սա երազ է իրական, «Կյա՛նքն է երազ» - ասացիր դու, հիշու՞մ ես, Ես արթնացա... զարմանք բան է, որ դեռ կամ... Վաղը նորից խաղալու եմ դերը իմ, Ինչպես նաև՝ կծիծաղեմ ակամա, Դու ասացիր. «Սերը նման է ցավի՞», Սխալվեցի՛ր, սերը դժո՛խք է, որ կա: Թարգմանությունը Կարեն Առաքելյանի
* * * Քսանմեկն է: Երկուշաբթի: Ու գիշեր: Ուրվագիծն է մայր քաղաքի մշուշում: Ինչ-որ անբան մոգոնել է իբր՝ թե Սերը գոյի կենսակերպն է այս երկրում: Ձանձրույթից թե, կամ էլ պարապ մնալուց Հավատացին ու ապրում են դրանով. Հանդիպում են ու տագնապում լքվելուց՝ Ամեն անգամ սիրո երգեր երգելով: Բայց խորհուրդը ունի նաև այլ երես, Խաղաղվում է լռության մեջ ամեն ճիչ... Մի դիպվածով հանդիպեցի դրան ես Եվ այն օրից կարծես տկար եմ մի քիչ: Թարգմանությունը Կարեն Առաքելյանի
|
|
ПЕСНЯ ПОСЛЕДНЕЙ ВСТРЕЧИ Так беспомощно грудь холодела, Перевел на армянский Мушег Бадалян
* * * Я пришла сюда, бездельница, Всё равно мне, где скучать! На пригорке дремлет мельница. Годы можно здесь молчать.
Над засохшей повиликою Мягко плавает пчела; У пруда русалку кликаю, А русалка умерла.
Затянулся ржавой тиною Пруд широкий, обмелел, Над трепещущей осиною Лёгкий месяц заблестел.
Замечаю всё как новое. Влажно пахнут тополя. Я молчу. Молчу, готовая Снова стать тобой, земля. Перевела на армянский Наира Симонян
* * * Дверь полуоткрыта, Перевел на армянский Мушег Бадалян
* * * ...Хочешь знать, как всё это было? — Три в столовой пробило, И, прощаясь, держась за перила, Она словно с трудом говорила: «Это всё… Ах нет, я забыла, Я люблю вас, я вас любила Ещё тогда!» — «Да»?!… Перевел на армянский Мушег Бадалян
МУЗА Когда я ночью жду ее прихода, Жизнь, кажется, висит на волоске. Что почести, что юность, что свобода Пред милой гостьей с дудочкой в руке.
И вот вошла. Откинув покрывало, Внимательно взглянула на меня. Ей говорю: "Ты ль Данту диктовала Страницы Ада?" Отвечает: "Я". Перевел на армянский Сейран Малхасян
* * * Отодвинув мечты и устав от идей, Жду зимы, как другие не ждут. Помнишь, ты обещал, что не будет дождей? А они всё идут и идут Удивлённо смотрю из квартирных окон — Я во сне или всё ж наяву? Помнишь, ты говорил, что вся жизнь — это сон? Я проснулась, и странно, живу… А на завтра опять мне играть свою роль, И смеяться опять невпопад. Помнишь, ты говорил, что любовь — это боль?! Ты ошибся, любовь — это ад! Перевел на армянский Карен Аракелян
* * * Двадцать первое. Ночь. Понедельник. Очертанья столицы во мгле. Сочинил же какой-то бездельник, Что бывает любовь на земле. И от лености или со скуки Все поверили, так и живут: Ждут свиданий, боятся разлуки И любовные песни поют. Но иным открывается тайна, И почиет на них тишина... Я на это наткнулась случайно И с тех пор всё как будто больна. Перевел на армянский Карен Аракелян |
|
Աննա Ախմատովա (1889 - 1966) Анна Ахматова Ռուս բանաստեղծուհի, գրականագետ, գրական քննադատ, թարգմանիչ։ 1965 թվականին ներկայացվել է Նոբելյան մրցանակի գրականության բնագավառում։ |
|
Translations from Russian Թարգմանություններ ՌՈՒՍերենից
|
|
Poetic Translations Into And From Armenian Բանաստեղծական Թարգմանություններ Հայերեն և Հայերենից |
