ՈՒԽՏԱՎՈՐՆԵՐԸ

                 Մտորմունքներս հեռու են թռչում իմ մութ սենյակից

                 Եվ ծարավահյուծ ուխտավորությամբ գալիս են քեզ մոտ

                 Վ. ՇԵՔՍՊԻՐ (թարգ. Ս.  Մկրտչյան)

Արշավարանների, մեհյանների մոտով,

տաճարների մոտով, պանդոկ ու բարերի,

գերեզմանոցների մոտով շքեղ ու ճոխ,

մեծ ու աղմկաշատ բազարների,

այս աշխարհի մոտով և վշտերի անթիվ,

և՛ Մեքքայի մոտով, և՛ Հռոմի,

խանձված հրով` կապույտ արեգակի`

ուխտավորներն անդուլ անցնում են միշտ:

Խեղանդամ են նրանք, սապատավոր, անտեր,

գզգզված մազերով, մերկ ու քաղցած,

աչքերի մեջ մեռնող մայրամուտներ,

սրտերի մեջ` այրող մի լուսաբաց:

Նրանց ետև` երգն է բաց անապատների,

փայլակներ են շողում բոցկլտալով,

դողդողում են աստղերն այնտեղ վերում,

և հավքերն են կանչում խռպոտ ձայնով,

որ աշխարհը նույնն է ու չի փոխվի,

որ կմնա նույնը նա հավիտյան`

կուրացուցիչ լույսով իր ձյուների

 և միշտ կասկածելի իր քնքշությամբ,

որ աշխարհը ընդմիշտ կմնա կեղծ,

և կմնա հավերժ և անվախճան,

գուցե հասանելի, սակայն` անվերջ,

անընդգրկուն այնպես և անսահման...

Ուրեմն օգուտ չկա` ում հավատաս`

Քեզ հավատաս, Աստծո'ւն, մեկ է, անցի'ր,

 ... Ուրեմն`մնում են լոկ երկու բան`

մնում են պատրանքն ու ճամփան անծիր:

Եվ հողագնդից վեր մայրամուտներ կանցնեն,

և հողագնդից վեր կանցնեն լուսաբացներ:

Եվ զինվորներ պիտի հողը պարարտացնեն:

Եվ հավանեն պիտի բանաստեղծներ:

 

             Թարգմանությունը Խորեն Գասպարյանի

ПИЛИГРИМЫ

                        "Мои мечты и чувства в сотый раз

                           Идут к тебе дорогой пилигримов"

                                                                В. Шекспир

Мимо ристалищ, капищ,

мимо храмов и баров,

мимо шикарных кладбищ,

мимо больших базаров,

мира и горя мимо,

мимо Мекки и Рима,

синим солнцем палимы,

идут по земле пилигримы.

Увечны они, горбаты,

голодны, полуодеты,

глаза их полны заката,

сердца их полны рассвета.

За ними поют пустыни,

вспыхивают зарницы,

звезды горят над ними,

и хрипло кричат им птицы:

что мир останется прежним,

да, останется прежним,

ослепительно снежным,

и сомнительно нежным,

мир останется лживым,

мир останется вечным,

может быть, постижимым,

но все-таки бесконечным.

И, значит, не будет толка

 от веры в себя да в Бога.

 ...И, значит, остались только

 иллюзия и дорога.

И быть над землей закатам,

и быть над землей рассветам.

Удобрить ее солдатам.

Одобрить её поэтам.

 

Перевод на армянский Хорена Гаспаряна

Իոսիֆ Բրոդսկի (1940 - 1996) Иосиф Бродский

Ազգությամբ հրեա, ռուս բանաստեղծ, էսսեիստ, դրամատուրգ, թարգմանիչ։ 1987 թվականին արժանացել է Գրականության Նոբելյան մրցանակին։ Բրոդսկին բանաստեղծել է ռուսերենով, բայց էսսեները հեղինակել է անգլերեն լեզվով։


Translations from Russian

Թարգմանություններ ՌՈՒՍերենից

 

Poetic Translations Into And From Armenian

Բանաստեղծական  Թարգմանություններ

Հայերեն և Հայերենից

Home

Translations

 Թարգմանություններ

Text Box: Text Box: Text Box: Text Box: Text Box: Text Box: