ՓՈՂՈՑԸ
Մի երկար ու անձայն փողոց է։ Քայլում եմ խավարի մեջ, սայթաքում՝ ընկնում - բարձրանում եմ, և կուրորեն տրորում եմ համր քարերն ու չոր տերեւները։
Ինչ-որ մեկը իմ թիկունքում հետևում է ինձ․ ես կանգ եմ առնում, նա՝ նույնպես, ես վազում եմ, նա՝ նունպես, ես շրջվում եմ՝ ոչ ոք չկա:
Ամենուր մութ է ու անելք, ես պտտվում եմ անկյունից անկյուն, որպեսզի վերջապես դուրս գամ մի այլ փողոց, որտեղ ոչ ոք ինձ չի սպասում, ոչ ոք ինձ չի հետևում, որտեղ ե՛ս եմ հետևում եմ մի մարդու, որը գայթում է, ընկնում - վեր ելնում, և երբ տեսնում է ինձ, ասում է` ոչ ոք չկա։
Թարգմ. իսպաներենից՝ Մ․Բադալյան
|
LA CALLE
Es una calle larga y silenciosa. Ando en tinieblas y tropiezo y caigo y me levanto y piso con pies ciegos las piedras mudas y las hojas secas
y alguien detrás de mí también las pisa: si me detengo, se detiene; si corro, corre. Vuelvo el rostro: nadie.
Todo está oscuro y sin salida, y doy vueltas y vueltas en esquinas que dan siempre a la calle donde nadie me espera ni me sigue, donde yo sigo a un hombre que tropieza y se levanta y dice al verme: nadie.
|
ՕԿՏԱՎԻՈ ՊԱՍ (1914 – 1998) OCTAVIO PAZ Մեքսիկացի բավաստեղծ եւ դիվանագետ: Իր գրական գործունեության համար արժանացել է Երուսաղեմյան մրցանակի (1977), Միգուել դե Սերվանտեսի անվան մրցանակի (1981), ինչպես նաեւՆոյշտադտի միջազգային (1982) եւ գրականության Նոբելյան (1990) մրցանակներին: |
Translations from OTHER Languages Թարգմանություններ ԱՅԼ ԼԵԶՈՒներից
|
Poetic Translations Into And From Armenian Բանաստեղծական Թարգմանություններ Հայերեն և Հայերենից |