ՏԱՍՆԵՐՈՐԴ ՊԱՏՎԻՐԱՆԸ Այլոց բարիքին չնախանձել, Այսպես ես դու ինձ պատվիրում, Տեր, Բայց զորության չափն իմ լավ գիտես, Տենչանքս քնքուշ ինչպե՞ս սանձեմ: Չեմ ուզում վատը մերձավորիս, Նրա նիստուկացն ինձ չի հուզում, Ոչ իր գյուղերն ու տունն եմ ուզում, Ոչ իր եզներն են հարկավոր ինձ, Ոչ մալը նրա, ոչ կալը նրա, Ոչ ծառաները նրա բազում: Բայց աղախի՜նը նրա եթե Զմայլելի՜ է… Անզո՜ր եմ, Տ՜եր, Եվ եթե կինը իր սիրառա՜տ Հրեշտակ է ասես՝ մարմին առած, Ես երանի եմ տալիս, Վերի՜ն, Եվ նախանձով եմ նրան նայում: Այդ ո՞վ է սրտին հրամայում, Այդ ո՞վ է գերի զուր ջանքերին, Այդ ո՞վ է դրախտն արհամարհել, Տե՜ր, սիրո կրակն ինչպե՞ս մարել: Հարգում – պատվում եմ մերձավորիս – Քո պատվիրանին ականջալուր, Բայց սիրտս քեզնից թաքուն ու լուռ Այն հրեշտակն է տանջում նորից:
Թարգմանությունը Գագիկ Դավթյանի
* * * Սիրել եմ ձեզ, սերը գուցե տակավին Իմ հոգու մեջ կայծկլտում է տրտմորեն, Բայց թող որ այն չխռովի ձեզ նորեն, Չեմ ուզում ձեզ մատնել վշտի ու ցավի: Սիրել եմ ձեզ համր ու անհույս մի սիրով, Մերթ խանդահար, մերթ վախվորած ու սաստված, Սիրել եմ ձեզ անկեղծ, քնքուշ… տա Աստված, Որ ուրիշն էլ ինձ պես սիրի ձեզ իրոք:
Թարգմանությունը Գագիկ Դավթյանի
ԳԻՇԵՐ Իմ ձայնը` խորամուտ քնքշաթոն հուշերին, Խաթարում է մունջը երկարող գիշերի, Տխրամած մի ճրագ, անկողնուց ոչ հեռու, Այրվում է: Տաղերս են: Հալվում են ու դողում...
Հոսում են առվակներն իմ սիրո` լի քեզնով: Խավարում փայլում են աչքերդ բոցավառ: Ժպտում են: Թվում է քո ձայնն է դեռ լսվում, Ընկեր իմ, քնքուշ իմ, սիրում եմ... քոնն եմ հար:
Թարգմանությունը Սեյրան Մալխասյանի
|
ДЕСЯТАЯ ЗАПОВЕДЬ Добра чужого не желать Ты, боже, мне повелеваешь; Но меру сил моих ты знаешь — Мне ль нежным чувством управлять? Обидеть друга не желаю, И не хочу его села, Не нужно мне его вола, На все спокойно я взираю: Ни дом его, ни скот, ни раб, Не лестна мне вся благостыня. Но ежели его рабыня, Прелестна... Господи! я слаб! И ежели его подруга Мила, как ангел во плоти, — О боже праведный! прости Мне зависть ко блаженству друга. Кто сердцем мог повелевать? Кто раб усилий бесполезных? Как можно не любить любезных? Как райских благ не пожелать? Смотрю, томлюся и вздыхаю, Но строгий долг умею чтить, Страшусь желаньям сердца льстить, Молчу... и втайне я страдаю.
Перевод на армянский Гагика Давтяна
* * * Я вас любил: любовь еще, быть может, В душе моей угасла не совсем; Но пусть она вас больше не тревожит; Я не хочу печалить вас ничем. Я вас любил безмолвно, безнадежно, То робостью, то ревностью томим; Я вас любил так искренно, так нежно, Как дай вам бог любимой быть другим.
Перевод на армянский Гагика Давтяна
НОЧЬ Мой голос для тебя и ласковый и томный Тревожит поздное молчанье ночи темной. Близ ложа моего печальная свеча Горит; мои стихи, сливаясь и журча,
Текут, ручьи любви, текут, полны тобою. Во тьме твои глаза блистают предо мною, Мне улыбаются, и звуки слышу я: Мой друг, мой нежный друг... люблю... твоя... твоя!
Перевод на армянский Сейрана Малхасяна
|
Ալեքսանդր Պուշկին (1799-1837) Александр Пушкин Ռուս մեծագույն բանաստեղծ և գրող, ռոմանտիզմի ներկայացուցիչ։ Նա համարվում է ժամանակակից գրական ռուսերենի ստեղծողը։ Պուշկինի հիմնական ստեղծագործությունները թարգմանվել են հայերեն։ |
Translations from Russian Թարգմանություններ ՌՈՒՍերենից
|
Poetic Translations Into And From Armenian Բանաստեղծական Թարգմանություններ Հայերեն և Հայերենից |