SaraTeasdalePoems

Պարտք

Ես ի՞նչ եմ պարտք նրան ով ինձ

Սիրեց երկար տարիներ։

Նա ոչ թևեր տվեց հոգուս

Ոչ էլ սրտիս՝ ջերմ երգեր։

Բայց ախ, նրան ում սիրեցի,

Ով անտեսեց ինձ անվերջ,

Պարտք եմ փոքրիկ մի դուռ՝ բացված

Եդեմական պատի մեջ։

Մայիսյան Քամի

«Փակեմ սիրտս, - ասացի ես, -

Ինչպես դուռն են փակում դրսից,

Թող Սերն այնտեղ քաղցից մեռնի

Ու նեղություն չտա էլ ինձ»։

Բայց Մաիսյան խոնավ քամին

Տանիքներին իջավ նորից

Ու մեղեդին դաշնամուրի

Դուրս ժայթըքեց փողոցներից։

Իմ սենյակում՝ լույս-արևոտ,

Սերը գոռաց “Հզո՛ր եմ ես,

Տե՛ս, կավիրեմ ես քո սիրտը,

Թե որ դու ինձ բաց չըթողնես։»

Գարնան Անձրև

Ես կարծում էի, թե մոռացել եմ,

Բայց այս գիշեր այն հետ եկավ նորից

Գարնան առաջին որոտների հետ

Ու անձրևի հետ՝ առատ, հորդալից։

Հիշեցի ես այն շքամուտքը մութ,

Ուր կանգնել էինք, մինչ ամպրոպն անցնի,

Երկիրը բռնած թնդյուններն ահեղ,

Կայծակներն՝ ինչպես խզբզանք վրձնի։

Մեքենաները նավ էին ճոճվող

Փողոցով հոսող անձրևագետում,

Որ ալիքվում էր նույն ոսկե գույնով

Ինչպես լապտերն էր իր լույսը նետում։

Գարնան այդ վայրի անձրև-որոտից

Հրճվում էր անզուսպ սիրտս դյուրաբեկ...

Աչքերդ այդ գիշեր ասացին ինձ այն,

Ինչ քո շուրթերը չասացին երբեք...

Ես կարծում էի, թե մոռացել եմ,

Բայց այս գիշեր այն հետ եկավ նորից

Գարնան առաջին որոտների հետ

Ու անձրևի հետ՝ առատ, հորդալից։

Կարեկցանք

Իմ սիրո դեմքը չտեսան նրանք,

Իմացան միայն, որ կարճ տևեց այն,

Հոգնեցրեց շուտով ինչպես սին պերճանք

Ու անցավ աշնան տերևի նման։

Զարմանում են, որ չկան արցունքներ,

Ապշում են, որ դեռ կարող եմ երգել,

Ասում են․ «Նրա սերը խորունկ չէր,

Եթե թողել է լոկ թեթև վերքեր։”

Իմ սերը երբեք չտեսան նրանք,

Չիմացան ինչ կա սրտումս թաքցրած...

Խղճում եմ նրանց՝ ինչպես հրեշտակն`

Աստըծո դեմքը չտեսած մարդկանց։

Ես քոնը չեմ

Չէ՛, ես քոնը չեմ, կորած չեմ քո մեջ,

Թեև կուզեի կորչել գլխովին

Ինչպես փաթիլը՝ ծովի հայելում,

Ինչպես մոմի լույսն՝ արև-կեսօրին։

Դու սիրում ես ինձ, ես էլ քեզ գիտեմ

Որպես գեղեցիկ մի հոգի անշեջ,

Բայց ես դեռ ես եմ՝ պատրաստ չեմ լինել

Կորսված ինչպես լուսը՝ լույսի մեջ։

Օ, խորն ընկղմիր ինձ քո սիրո մեջ –

Թող ինձ խուլ ու կույր, դարձրու անքուն,

Քո սիրո հզոր փոթորկից քշված –

Ինչպես մի ճրագ՝ քամու հոսանքում ։

Թարգմանությունը Մուշեղ Բադալյանի

Debt

What do I owe to you

Who loved me deep and long?

You never gave my spirit wings

Nor gave my heart a song.

But oh, to him I loved,

Who loved me not at all,

I owe the little open gate․

That led through heaven’s wall.

May Wind

I said, "I have shut my heart
As one shuts an open door,
That Love may starve therein
And trouble me no more."

But over the roofs there came
The wet new wind of May,
And a tune blew up from the curb
Where the street-pianos play.

My room was white with the sun
And Love cried out in me,
"I am strong, I will break your heart
Unless you set me free."

Spring Rain

I thought I had forgotten,
But it all came back again
To-night with the first spring thunder
In a rush of rain.

I remembered a darkened doorway
Where we stood while the storm swept by,
Thunder gripping the earth
And lightning scrawled on the sky.

The passing motor busses swayed,
For the street was a river of rain,
Lashed into little golden waves
In the lamp light's stain.

With the wild spring rain and thunder
My heart was wild and gay;
Your eyes said more to me that night
Than your lips would ever say. . . .

I thought I had forgotten,
But it all came back again
To-night with the first spring thunder
In a rush of rain.

Pity

They never saw my lover's face,
They only know our love was brief,
Wearing awhile a windy grace
And passing like an autumn leaf.

They wonder why I do not weep,
They think it strange that I can sing,
They say, "Her love was scarcely deep
Since it has left so slight a sting."

They never saw my love, nor knew
That in my heart's most secret place
I pity them as angels do
Men who have never seen God's face.

I Am Not Yours

I am not yours, not lost in you,
Not lost, although I long to be
Lost as a candle lit at noon,
Lost as a snowflake in the sea.

You love me, and I find you still
A spirit beautiful and bright,
Yet I am I, who long to be
Lost as a light is lost in light.

Oh plunge me deep in love -- put out
My senses, leave me deaf and blind,
Swept by the tempest of your love,
A taper in a rushing wind.

Translated into Armenian by Moushegh Badalian

Սարա Թիզդեյլ (1884–1933) Sara Teasdale

Ամերիկացի քնարերգու բանաստեղծ։ 1918 թ արժանացել է Պուլիցերյան մրցանակի իր «Սիրո Երգեր» (Love Songs) ժողովածուի համար։ Նրա բանաստեղծությունների մի այլ ժողովածու ՝ «Rivers to the Sea» վերահրատարակվել է մի քանի անգամ և մինչև հիմա բեստսելլեր է հանդիսանում։